Finisterre: het einde van de Camino!
Door: Jacqueline en Leo
Blijf op de hoogte en volg Leo en Jacqueline
19 Juni 2010 | Spanje, Madrid
Dit is het laatste verslag uit Spanje want we zijn in Finisterre aangekomen en de weg houdt hier écht op!
Voor de volledigheid nog even de afgelopen week.
Vorige week zaterdag zijn we ´s ochtends met de bus naar Padrón gegaan om daarna naar Santiago terug te lopen. In Padrón zou de boot met het lichaam van Jacobus aan land gekomen zijn.
Het is het laatste stukje van de Camino Portugues en we kwamen bijna alleen maar Portugese fietsers tegen die als vanzelf aannamen dat wij wel Portugees spraken; niet dus.
Het was een mooie etappe met veel heuvels en voor het eerst sinds enkele dagen, mooi weer.
Prima dag dus.
´s Avonds hebben we de apostel voor de 4e en laatste keer geknuffeld en we hebben 1x de botafumeiro (het grote wierrookvat) door de kathedraal zien zwaaien.
Zondag de 13e hebben we Santiago verlaten en zijn we richting kust vertrokken.
Het was een langere etappe dan we normaal liepen maar het voelde extra lang vanwege de vele heuvels die we over moesten. Ook het laatste stuk krijg je dus niet voor niets!
We overnachtten in Negreira.
Maandag hadden we zelf een route uitgestippeld omdat we ´s avonds een paar kilometer naast de officiële route wilden eindigen.
Dat bracht ons oa in Pesadoira waar we ergens binnen liepen om te vragen of we er iets konden eten. Het was een soort klein cafetaria met een buurtwinkeltje. In eerste instantie was het antwoord dat ze geen bocadillos had en dat we maar in de winkel moesten kijken wat we wilden kopen om te eten.
Na de expliciete vraag: "wat heeft u te eten?" kwam het allemaal goed. De dame bood een warme maaltijd van bonen met vlees aan. Omdat het even zou duren voordat dat warm was, kregen we tortilla´s als voorgerecht en werd het een 3-gangen maaltijd doordat ze fruit als toetje aanbood.
Dit fruit bleek een werkelijk verrukelijke fruitsalade te zijn! En dat, samen met 2 cola, voor €10,-.
Niet te geloven toch.
Daarna konden we weer met veel energie en in de volle zon door naar de 4.000 jaar oude dolmen van Perxubeira en uiteindelijk naar A Picota.
Dinsdag was het een beetje bewolkt toen we naar Olveiroa liepen maar nog steeds geen regen!
Woensdag splitste de route zich in een noordelijke tak naar Muxía en een westelijke tak naar Finisterre.
Ondanks dat we de kust naderden, waren er nog pittige heuvels (de Montes de Buxantes) die we over moesten.
Het was een stuk van oa 12km door heidevelden waar we geen bewoning tegen kwamen en toen was daar opeens.... de Atlantische Oceaan! Dat was een leuk moment; ook omdat de bewolking optrok en de zon verscheen!
We hebben overnacht in Cee en donderdag was het dan zo ver: AANKOMST IN FINISTERRE!
Het was een stralende dag met 22·C dus werkelijk geweldig om met dat weer langs de kust te lopen. Langs witte stranden en de prachtige blauwe oceaan.
Gisteren zijn we naar de vuurtoren van Finisterre gelopen en het was duidelijk: daar houdt de weg echt op en is het het einde van de Camino.
In de volle zon hebben we kunnen staren over de eindeloze oceaan en we konden ons goed voorstellen dat mensen vroeger dachten dat de wereld hier op hield.
We hebben er het laatste pelgrimsritueel uitgevoerd: ieder een kledingstuk verbrand en ons "nieuwe" leven begonnen.
Nu we ook onze Fisterana´s hebben (het getuigschrift van het feit dat we van Santiago naar Finisterre gelopen zijn), zit onze reis er op.
Sponsors, lezers en berichten schrijvers nogmaals hartelijk bedankt voor jullie inzet en reacties.
We hebben enorm genoten van onze reis, het zit er op en we gaan weer, met veel plezier en vol energie, naar huis. Dus: tot snel in Nederland!
Vriendelijke groeten,
Leo & Jacq.
www.jacquelineenleo.nl
Voor de volledigheid nog even de afgelopen week.
Vorige week zaterdag zijn we ´s ochtends met de bus naar Padrón gegaan om daarna naar Santiago terug te lopen. In Padrón zou de boot met het lichaam van Jacobus aan land gekomen zijn.
Het is het laatste stukje van de Camino Portugues en we kwamen bijna alleen maar Portugese fietsers tegen die als vanzelf aannamen dat wij wel Portugees spraken; niet dus.
Het was een mooie etappe met veel heuvels en voor het eerst sinds enkele dagen, mooi weer.
Prima dag dus.
´s Avonds hebben we de apostel voor de 4e en laatste keer geknuffeld en we hebben 1x de botafumeiro (het grote wierrookvat) door de kathedraal zien zwaaien.
Zondag de 13e hebben we Santiago verlaten en zijn we richting kust vertrokken.
Het was een langere etappe dan we normaal liepen maar het voelde extra lang vanwege de vele heuvels die we over moesten. Ook het laatste stuk krijg je dus niet voor niets!
We overnachtten in Negreira.
Maandag hadden we zelf een route uitgestippeld omdat we ´s avonds een paar kilometer naast de officiële route wilden eindigen.
Dat bracht ons oa in Pesadoira waar we ergens binnen liepen om te vragen of we er iets konden eten. Het was een soort klein cafetaria met een buurtwinkeltje. In eerste instantie was het antwoord dat ze geen bocadillos had en dat we maar in de winkel moesten kijken wat we wilden kopen om te eten.
Na de expliciete vraag: "wat heeft u te eten?" kwam het allemaal goed. De dame bood een warme maaltijd van bonen met vlees aan. Omdat het even zou duren voordat dat warm was, kregen we tortilla´s als voorgerecht en werd het een 3-gangen maaltijd doordat ze fruit als toetje aanbood.
Dit fruit bleek een werkelijk verrukelijke fruitsalade te zijn! En dat, samen met 2 cola, voor €10,-.
Niet te geloven toch.
Daarna konden we weer met veel energie en in de volle zon door naar de 4.000 jaar oude dolmen van Perxubeira en uiteindelijk naar A Picota.
Dinsdag was het een beetje bewolkt toen we naar Olveiroa liepen maar nog steeds geen regen!
Woensdag splitste de route zich in een noordelijke tak naar Muxía en een westelijke tak naar Finisterre.
Ondanks dat we de kust naderden, waren er nog pittige heuvels (de Montes de Buxantes) die we over moesten.
Het was een stuk van oa 12km door heidevelden waar we geen bewoning tegen kwamen en toen was daar opeens.... de Atlantische Oceaan! Dat was een leuk moment; ook omdat de bewolking optrok en de zon verscheen!
We hebben overnacht in Cee en donderdag was het dan zo ver: AANKOMST IN FINISTERRE!
Het was een stralende dag met 22·C dus werkelijk geweldig om met dat weer langs de kust te lopen. Langs witte stranden en de prachtige blauwe oceaan.
Gisteren zijn we naar de vuurtoren van Finisterre gelopen en het was duidelijk: daar houdt de weg echt op en is het het einde van de Camino.
In de volle zon hebben we kunnen staren over de eindeloze oceaan en we konden ons goed voorstellen dat mensen vroeger dachten dat de wereld hier op hield.
We hebben er het laatste pelgrimsritueel uitgevoerd: ieder een kledingstuk verbrand en ons "nieuwe" leven begonnen.
Nu we ook onze Fisterana´s hebben (het getuigschrift van het feit dat we van Santiago naar Finisterre gelopen zijn), zit onze reis er op.
Sponsors, lezers en berichten schrijvers nogmaals hartelijk bedankt voor jullie inzet en reacties.
We hebben enorm genoten van onze reis, het zit er op en we gaan weer, met veel plezier en vol energie, naar huis. Dus: tot snel in Nederland!
Vriendelijke groeten,
Leo & Jacq.
www.jacquelineenleo.nl
-
19 Juni 2010 - 14:01
Frank En Ingrid:
Hulde, hulde! Niet het einde van de wereld bereikt, maar het lijkt er wel een beetje op als de weg echt ophoudt. Geniet nog van jullie laatste dagen in Spanje, hopelijk met mooi weer.
We kijken uit naar jullie terugkomst! -
19 Juni 2010 - 14:23
J.v.d. Meer:
Leo en Jacqueline gefeliciteerd en een goede terugreis, heb genoten van de verslagen en beschrijving vooral ook wat het eten betreft. Vorig jaar liepen wij van Astorga naar Santiago is eigenlijk niet te vergelijken met jullie reis. -
19 Juni 2010 - 15:34
Albert En Francis:
Ha Kanjers,
We hebben genoten van jullie verhalen!
Goede terugreis en tot gauw.
Knuffel
Albert&Francis -
20 Juni 2010 - 07:34
Ineke:
Tjeee.....Ik krijg kippenvel bij het lezen van jullie laatste verslag.
Wat een piekervaring!
Het wierrookvat en de oceaan en...en...
Ook ik heb van alle verhalen genoten. Dank voor het mee-mogen-beleven.
Adieu en tot kijk.
liefs van Jaap en Ineke
-
20 Juni 2010 - 13:36
Willem Van De Wiel:
Gefeliciteerd met het bereiken van het eind punt. Zelf ben ik ook doorgelopen tot Finisterre. Nog een mooie wandeling. Ik ben alweer een weekje thuis.
Jammer genoeg hebben we elkaar niet meer getroffen onderweg. Misschien later in Nederland nog wel.
Nog een fijne tijd tot jullie weer naar huis gaan. -
20 Juni 2010 - 18:17
Marian:
Geweldig jullie zijn op de eindbestemming aan gekomen.
Op het strand hebben jullie oude kleding verbrand hebben jullie ook gebaad in de zee en jullie haar geknipt want dat schijnt er bij te horen.
We hebben net al jullie verslagen uit geprint om mee te nemen op onze vakantie waar we stukje van jullie reis gaan doen ( wel per bus maar toch )we zien er erg naar uit.
Tot 2 aug op de ok -
23 Juni 2010 - 12:38
Brechtje En Ester:
Wat blijft het fijn om jullie verslagen te lezen! Finisterre is prachtig, hè! We zijn er zelf ook heen gelopen en hebben er vijf dagen doorgebracht. Voor ons voelde het echt een beetje als de hemel op aarde. Zijn jullie inmiddels alweer thuis? Hoe is dat? Ik (Ester) ben van plan volgend jaar weer te gaan lopen. Wordt nu al geroepen ;)
Het beste voor jullie, neem de tijd om te acclimatiseren in het Hollandse leven!
Liefs,
Brechtje en Ester
(vortices19@hotmail.com) -
23 Juni 2010 - 17:20
Hans S:
Van harte met het behalen van de eindbestemming. Wat een voldoening zal dat geven, maar misschien ook al wel weer heimwee naar die ervaringen van onderweg.
Bedankt voor alle mooie verhalen. Nog een prettige tijd en tot augustus. -
24 Juni 2010 - 19:21
Jochem:
Enhorabuena! Gefeliciteerd!
Bedankt voor de vele bijzondere reisverslagen.
Ik voelde vooral trots bij het lezen van jullie belevenissen bij het binnentreden van Galicia! Prachtig beschreven, met liefde voor detail. Dikwijls ook moest ik grinniken, want ik herkende zoveel. Jullie snappen nu vast waarom ik al meer dan 24 jaar verknocht ben aan die streek, de natuur, de oceaan, de bewoners en natuurlijk mijn Galicische schoonfamilie.
Nog 12 dagen te gaan en ik en mijn gezin zetten (vlieg)koers naar onze eigen stek in Cangas do Morrazo (Ria de Vigo). Allicht gaan we ook een dagje naar SCQ. Ik zal aan jullie denken.
Welkom thuis in Nederland en sterkte met het afkikken... ;-)
Jochem Weeink
PS: Oh ja, hebben jullie je voorhoofd gelegd op het voorhoofd van 'Maestro Mateo'?...
-
13 Juli 2010 - 13:28
HansvanHolten:
Alsnog gefeliciteerd!
Geweldig dat jullie zo samen de pelgrimsweg konden gaan. Een levensreis!
Het zal niet meevallen om de draad van het "gewone" leven weer op te pakken, en jullie zullen nog heel vaak heimwee krijgen en in gedachten de routes weer lopen.
Bon Camino!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
