Santiago de Compostela: we zijn er!

We zijn gisteren (8 juni) aangekomen in Santiago de Compostela! En dat na 2030 km en geheel in Galicische stijl: in de mist en de regen.

Nog even de laatste dagen vanaf Palas de Rei:
Het was 1 groene laan waardoor we naar de laatste provincie A Coruña liepen. Ondanks dat we de bergen officieel achter ons hebben, was het een etappe met steile afdalingen naar riviertjes en daarna weer steil omhoog. Vooral voor Leo met de Wheelie extra zwaar omdat het allemaal grind- en kiezelpaden waren.
Vrijdag hebben we overnacht in Melide en die stad staat bekend om zijn "pulpo". Dat is gekookte inktvis, in kleine plakjes gesneden en bestrooid met rode peper. We hebben het natuurlijk meteen uitgeprobeerd en vonden het erg lekker.

De volgende dag gingen de ´groene laan´ en de steile hellingen door. In het bos kwamen steeds meer eucalyptusbomen en dat rook erg lekker. Het weer was inmiddels veranderd van zonnig met 30·C naar bewolkt met 16·C maar nog steeds droog.

De route naar Pedrouzo de Pino eindigde tenslotte in een volledig eucalyptusbos dus onze neuzen waren aan het einde van de dag helemaal ´open´.
Het was die dag weer eens een feestdag en er werd (overdag!) veel vuurwerk afgestoken.

Maandag zijn we in Lavacolla gestopt; zo´n 10km voor Santiago. Eigenlijk alleen vanwege de betekenis van het dorpje. Lavacolla betekent letterlijk ´billen wassen´ en dat was precies wat de Middeleeuwse pelgrims hier deden. Ze wasten zich en zorgden dat ze ook geestelijk ´gereinigd´ in Santiago aan konden komen.

En gisteren was het dan zo ver. Na een steile klim naar Monte de Gozo was het afdalen Santiago in.
In de Middeleeuwen konden de pelgrims vanaf deze berg voor het eerst de torens van de kathedraal in Santiago zien maar wij liepen in dikke mist en regen dus was er van geen enkel uitzicht sprake! Ha, ha.

We zijn natuurlijk eerst naar de kathedraal en Praza Obradoiro gelopen voordat we onze compostela´s gingen halen bij het pelgrimsbureau. Daar zijn 7 mensen tegelijk, de hele dag door, bezig om alle pelgrims in te schrijven en hen de compostela te geven. Tot nu toe zijn er in 2010 al 65.520 pelgrims officieel ingeschreven. Dat zijn er al 3x zo veel als in dezelfde periode vorig jaar. En de topdrukte moet nog komen in de maanden juli en augustus...

Vandaag zijn we om 12.00 naar de pelgrimsmis gegaan. Er zijn 1.000 zitplaatsen in de kathedraal en die waren 45 minuten voor het begin van de mis al vol. Daarnaast stonden er nog zo´n 500 mensen in de gangpaden! Na het ter communie gaan waren de zitplaatsen letterlijk anders verdeeld!
Als je opstond om ter communie te gaan, werd je plaats meteen ingenomen door personen die eerder stonden. Eerlijk zullen we alles delen...
Ook hebben we het beeld van de apostel ´geknuffeld´. Dit is een officiële procedure dus niet lachen!
Het beeld van Jacobus staat hoog op het altaar en daar loop je dan achter langs; ook tijdens de mis.
Als je in de kerk zit, zie je dus tijdens de mis regelmatig armen om Jacobus heengeslagen worden van pelgrims die er achter lopen.
Een ander ritueel is het afdalen naar de crypte waar de relieken van Jacobus liggen; recht onder het knuffelbeeld.

De naam Santiago de Compostela is als volgt samengesteld:
Sant Iago komt van de Heilige Jacobus. Compostela zou kunnen komen van sterrenveld (Campus stellae) of van Campus Terra (begraafplaats).
In ieder geval geeft het de plek aan waar Jacobus begraven zou zijn nadat zijn lichaam in Padrón
(Iria Flavia) aangekomen was.
Zijn graf werd 25 juli 813 ontdekt en in opdracht van Alfonso II werd er in 839 een kerk op die plek gebouwd. Daar staat nu dus de kathedraal.
Vandaar dat het een Heilig jaar is als 25 juli op een zondag valt. En dat levert de pelgrims een volledige aflaat op en alleen dan is de Heilige zij-deur (aan Praza Quintana) open.
De eerste officiële pelgrim was trouwens de bisschop van Le Puy in 951.

We zijn dus in 170 dagen van Stonehenge naar Santiago gelopen waarvan er 56 rustdagen waren.
Een echte Camino Caracol (= weg van de slak) dus!
We blijven nog een paar dagen in Santiago, gaan zaterdag van Padrón naar Santiago lopen en zondag gaan we richting Finisterre lopen. Dat gaan we in 5 dagen doen.
In de Middeleeuwen was het gebruikelijk om naar Finisterre door te lopen omdat daar "het einde van de wereld" was.
De Feniciërs hadden er al een zonne altaar, wat de Kelten overgenomen hebben en de Romeinen omgedoopt hebben tot altaar voor Mitras.
Een belangrijke plek voor druïden waar zelfs Jezus geweest zou zijn.
Interessant is hoe de katholieke kerk het heidens ritueel van het eren van de zon omgebogen heeft naar een katholiek ritueel: het onder gaan van de zon aan de strakke horizon wordt vergeleken met het onderdopen van de hostie in de kelk (de heilige graal).
Voor onze Keltische Camino is Finisterre een belangrijke plaats omdat de druïden van deze plaats contact hadden met die van Stonehenge.
En zo is het circeltje rond want 21 december begonnen we met de winter zonnewende in Stonehenge en 21 juni eindigen we met de zomer zonnewende in Finisterre.

We willen alle sponsors hartelijk bedanken; ook onze meest recente die zich een paar dagen geleden aangemeld heeft. Je kunt je dus nog aanmelden hoor.
We hopen dat iedereen het leuk heeft gevonden om onze verslagen te lezen. Wij hebben steeds uitgekeken naar jullie reacties en die waren altijd weer een leuke aanmoediging!

We zullen ook ná vandaag nog een paar verslagen schrijven dus voor de echte die-hards: blijf onze site checken want de Camino eindigt pas in Finisterre! Het ´einde´ van de Middeleeuwse wereld wordt ook het ´einde´ van onze verslagen.

Heel veel geluk voor iedereen en daarom deze spreuk:
GELUK bestaat uit 3 dingen:
- iemand om van te houden
- iets zinvols om te doen en
- iets om op te hopen.

Leo & Jacq.
www.jacquelineenleo.nl