Palas de Rei

En ook uit Sarria vertrokken we weer. Het blijft tenslotte een reis van ´arriveren´ en ´vertrekken´.

We begonnen meteen met een steile klim waar zelfs de mountainbikers voor af moesten stappen. En dat in zwaar bewolkt, warm (26•C) en vochtig weer. Zweten was er dus niet bij!
Toen de bewolking in de loop van de ochtend op trok, zagen we weer de prachtig groene Galicische omgeving.
Hier lopen er weer kuddes koeien en schapen in de wei en deze weides hebben stenen muurtjes als afbakening. Vlak voor onze overnachtingsplek passeerden we het 100 km paaltje oftewel: dubbel stempelen.
Dat is geen enkel probleem want op elke toonbank waar je maar komt, staat een stempel met stempelkussen klaar. Daarnaast ligt de lijst met de soorten boccadillos (belegde stokbroodjes) en een rekenmachine. Dit laatste omdat de ervaring waarschijnlijk geleerd heeft dat bijna geen enkele pelgrim het Galicisch uitgesproken Spaans verstaat.

We sliepen zondag in Morgade. Een héél klein dorpje met slechts 1 overnachtingsplek voor zo´n 18 man maar waar een veelvoud daarvan de hele dag door komt ontbijten, lunchen, drinken en eten.
Het ligt aan een prachtige vallei en de eigenaren hebben 28 bruine koeien. Deze koeien werden ´s middags onrustig en begonnen luid te loeien. Wat bleek, ze wisten dat ze later die dag naar een andere wei mochten waar lekker lang, mals gras op hen wachtte! Blijkbaar duurde het hen te lang en gingen ze ´roepen´ want eenmaal in de andere wei hebben we ze niet meer gehoord.
We hebben er geen foto van durven maken maar we zien regelmatig in die kleine dorpjes oude dames in jurken met daaronder bergschoenen lopen. Prima keuze van hen; heel efficiënt!

Ook maandag begon de dag met dikke mist en dat leverde weer mooie foto´s op. Deze mist was gelukkig opgetrokken toen we in Portomarín aankwamen zodat we van het mooie uitzicht konden genieten.
De "oude" stad lag een stuk lager maar in 1962 is er een stuwdam geplaatst en liep de stad onder.
Enkele huizen en gebouwen zijn steen voor steen afgebroken en op de nieuwe, hogere plek weer opgebouwd.

In het hostal aangekomen, bleek er een fout in de administratie gemaakt te zijn en was er geen kamer voor ons. En dat terwijl we wisten dat alles vol zat, tot en met het 4-sterren parador toe.
We reserveren tenslotte niet voor niets. Maar goed, wat er niet is, is er niet en na wat rond bellen konden we in een albergue, 8 km verderop, terecht.
Dus na de afdaling van 660 meter naar 350 meter ging het weer omhoog en wel naar Gonzar.
En inmiddels was het weer helemaal opgeklaard en was het 27•C geworden; zonder een zuchtje wind.

Gonzar is een klein dorpje dat helemaal om pelgrims draait.
Als je 1 straat van het officiële pad bent, schrikken de honden en schapen zich een hoedje als je langs loopt.
Wij hadden er gelukkig nog een (stapel-)bed maar er waren ook 5 mensen die op matrassen op de grond moesten slapen als ze per sé daar wilden stoppen. En dat deden ze.

De volgende ochtend was iedereen om 7.00 uur vertrokken en toen zijn wij rustig opgestaan omdat we die dag een hele korte etappe hadden.
We hadden nl een albergue in Ventas de Narón geboekt. De chaos achter de bar deed ons echter bij binnenkomst meteen besluiten om in de andere albergue (O´Cruceiro) te gaan eten en dat bleek een goede keus: gezellige mensen, goed eten en de service liep gesmeerd.

Gisteren hebben we een omweg van 5 km gemaakt naar Vilar de Donas. Dat kunnen we iedereen aanraden want daar staat een oude kerk met prachtige fresco´s en een grafsteen van een ridder.
Eigenlijk gaat de kerk pas om 11.00 uur open maar wij hadden om 9.15 het geluk dat de beheerder een bus met toeristen verwachtte dus konden we er toch in.
We waren vroeg op pad gegaan en dat bevalt ons erg goed nu het hier elke dag zo´n 27•C wordt.

Onderweg was het minder druk dan de afgelopen dagen en dat was wel weer even lekker.
Onderweg kwamen we de man met het ezeltje en het hondje weer tegen. Nu liepen ze de andere kant op! Beroeps pelgrim op de Camino.
Vanaf Sarria zijn er echt heel veel Spanjaarden bijgekomen die alleen de laatste 100 km lopen.
We hoorden weer vertellen dat dit hen een voorkeur geeft als ze bij de overheid gaan solliciteren.
En dat met 20% werkeloosheid...
Zij ervaren de Camino alleen ´anders´: voor de meesten van hen is het 5 of 6 dagen gezellig lopen met elkaar, hun bagage wordt opgestuurd en de busjes staan klaar om op tijd de lunch te verzorgen en hen op te halen en naar de overnachtingsplekken te brengen. Daar houden ze hun eigen ritme aan dus laat eten, gezellig drinken en pas ná 00.00 uur eens naar de kamers gaan.
Ook horren we van de hostal eigenaren steeds weer dat het dit jaar erg druk is op de Camino.
Sommigen kunnen het nog aan en doen er hun voordeel mee maar anderen lijken er nu al helemaal door heen te zitten. En er komen nog 3 maanden van top-drukte... Extra personeel aannemen zien we echter nauwelijks gebeuren dus werkt de hele familie 18 uur per dag.
Ook horen we dat er meer dan anders vooruit gereseveerd wordt, dus doen wij het ook en is het dus een behoorlijk risico om op de bonnefooi te gaan lopen. Je bent dan aangewezen op de gemeente en (semi) religieuze albergues. Daar kun je niet voor reserveren en moet je dus vroeg op pad, doorlopen en hopen dat je sneller bent dan de anderen.
We hoorden mensen een poging doen om rond Palas de Rei iets te reserveren maar dat lukte niet.
De hele regio zit (nu al) vol.

In Palas de Rei hebben we gisteren erg lekker gegeten (voor nog steeds maar €9,-). We kregen pasta met gesmolten blauwe kaas er overheen, lamskotelettjes en verse kaastaart. Rosé is niet meer te krijgen bij het menu maar we kunnen wel kiezen uit rode of witte wijn.
Toen we terug naar het hostal liepen, hoorden we een schaap blaten en zagen we haar heel bewust naar een deur kijken. Uiteindelijk kwam daar een dame uit die ons vertelde dat het schaap duidelijk maakte dat ze wilde gaan slapen! Ze werd uit de wei gehaald, bij het touw om haar nek genomen en naar de stal gebracht. Lachen toch!

Dit was het weer. De volgende keer zal waarschijnlijk uit Santiago zijn; 65 km verderop.
We willen onze laatste nieuwe sponsor nog even bedanken en doe de groeten aan je vader ;).

Prettig weekend alvast en voor sommigen zelfs al:
prettige vakantie.

Leo & Jacq
www.jacquelineenleo.nl

P.S. Er zijn bij de laatste 3 verslagen nieuwe foto´s toegevoegd.