Triacastela; Galicië

We hebben gehoord dat jullie in Nederland een mooi Pinksterweekend hebben gehad! Mooi zo.

Na Ponferrada zijn we op weg gegaan richting Cacabelos. Het was even de stad uitlopen maar toen we eenmaal de autosnelweg over waren en in de Magaz-vallei liepen, was het weer helemaal "buiten". In deze vallei schijnt een prima klimaat te heersen om druiven te verbouwen dus we liepen tussen de wijnvelden door. Ook Cacabelos schijnt bekend te zijn om z´n wijn die hier verbouwd wordt.
Vlak voordat we het dorp in liepen, kregen we gezelschap van zo´n 30 mini-pelgrims! Kinderen van 3 - 4 jaar die, met een papieren schelp om, naar het dorp terug liepen. Een afstand van 1 km maar je moet ergens beginnen! En de guardia civil hield het verkeer op de wegen tegen.

De dag daarop was het nog 8 km lopen naar Villafranca del Bierzo waar de Santiago-kerk de Puerta del Perdón heeft. Middeleeuwse pelgrims konden hier absolutie krijgen als ze door ziekte Santiago niet meer konden halen.
Na een lekkere lunch hebben we voor de Pradela-route gekozen. Dat betekende een stevige klim de stad uit. Het was een mooie route waar we niemand tegen kwamen en volop van het uitzicht (de hele Bierzo-vallei en de omliggende bergen) konden genieten. Wat opvalt is dat de vlinders kleiner worden als je hoger in de bergen komt en ze zijn er in vele soorten en kleuren.
De voorspelde steile afdaling hebben we nooit gevonden want we stonden ineens op de weg. Dat was niet zo slecht want de Wheelie had z´n 2e lekke band opgelopen. Gelukkig konden we die meteen in de albergue in Trabadelo plakken maar toen bleek er ook een 3e lek te zitten. Ook die is meteen geplakt.
's Avonds hebben we erg lekker gegeten bij.... Nederlanders! Santiago en zijn vrouw Elly hebben een Bar - Pension ("El Puente Peregrino" ) waar we ´s avonds de lekkerste salade van de Camino gegeten hebben en de volgende ochtend een uitstekend ontbijt kregen: lekker romige yoghurt met muesli, gebakken eieren op Galicisch brood en verse jus d´orange. Ze serveren lokale wijnen en verse producten. Hadden we geweten dat we er konden slapen dan hadden we dat zeker gedaan want het is echt een aanrader. Voor degenen die nog komen: bel of email hen voor je boeking op 0034 680 236 345 of elpuenteperegrino@yahoo.com

De etappe liep de volgende dag door de Valcarce-vallei en we zijn gestopt in Las Herrerías. Het dorp is 1 straat lang en er heerst een monopoly: avondeten niet vóór 20.30 uur en ook pas ontbijten vanáf 8.30 uur! Dat zijn geen pelgrimstijden.
Dat ging de dag er voor in Trabadelo en de dag er na in O Cebreiro anders: eten wanneer je maar wilt!

Het eerste stuk naar O Cebreiro hebben we de fietsroute gevolgd om de banden van de Wheelie heel te houden. De weg leidde naar La Laguna en daar hebben we de eerste 'palloza' gezien. Dat zijn typisch Galicische, ronde, stenen gebouwtjes met een rieten dak er op.
Nadat we de ´grens´ met Galicië over waren gegaan, kwamen we al snel in O Cebreiro (1330 m hoog). Het is een heel klein maar zeer toeristisch dorpje en het deed ons aan het dorp van Asterix & Obelix denken. Maar al met al weer een mijlpaal van de Camino gehaald!

Gisteren zijn we via het hoogste punt van de Camino in Galicië (Alto de Poio 1335 m) naar Triacastela gelopen. Het was op een gegeven moment een rare optocht: 5 paarden met ruiters voorop, toen wij met de Wheelie, daarna een man met een ezeltje en een hondje en de rij werd gesloten door een spaanse schoolklas.
In Fonfría stond een oude dame op de dorpsweg met een bord met flensjes! Wie verwacht dat nou.
En ze waren erg lekker.
In Triacastela konden we de was in een wasmachine doen dus dat hebben we meteen gedaan.
Daarna hebben we het aan de lijn gehangen om te drogen maar toen we na het eten terugkwamen waren de sokken van Leo verdwenen! Jacobus kent hopelijk ook het gezegde "gestolen goed gedijt niet".

Vandaag hadden we een rustdag in dit dorp waarvan niemand weet waar de naam vandaan komt. Waarschijnlijk van 3 wachttorens (castellas) die er ooit gestaan hebben maar daar is nu niets meer van over.
Voor het eerst in bijna 2 weken hadden we vandaag een bewolkte dag waar het zelfs uit geregend heeft.
Voor morgen wordt weer droog weer voorspeld en dan gaan we richting Sarria.
We hebben onze overnachtingen nu allemaal vooruit geboekt want het wordt echt drukker.
We hebben al meerdere keren gezien dat er pelgrims in taxi´s moeten vertrekken naar andere plaatsen omdat alles vol is. Hoogtij dagen voor taxi-bedrijven dus: voor het vervoer van bagage, van pelgrims die onderdak zoeken en pelgrims die niet meer kunnen lopen en toch naar een andere plek moeten.
Veel mensen zeggen de drukte van thuis te willen ontlopen maar komen hier in een andere rat-race terecht! Wie het eerste bij de herberg is, heeft een bed. En hoe vroeg moet je dan op pad gaan?
Om 6.00 uur vertrekken, gebeurt al steeds meer.
Wat een eerlijk systeem is, weten wij niet. Degene die het verst gelopen heeft die dag gaat voor?
Of degene die in totaal het meest gelopen heeft? Gaan degenen die de hele Camino in 1x lopen voor?
Moet je die dag een minimale afstand gelopen hebben? En op welk tijdstip beslis je dat?
Voorlopig is het de survival of the fittest...
Wel is het in veel albergues zo dat fietsers ná de lopers een plekje krijgen omdat zij een wijder bereik hebben.

We gaan weer afsluiten na gemeld te hebben dat niet alle emails en smsjes aankomen. Heb je ons ge-emaild of ge-smsd en geen antwoord gekregen dan is er iets mis gegaan. Probeer het dan gewoon nog een keer.

Geniet van het mooie weer en tot later.

Groeten,
Leo & Jacq.
www.jacquelineenleo.nl