St.-Jean-Pied-de-Port.

We zijn aan het einde van het 2e gidsje gekomen en 7km van de grens met Spanje....
Maar even het verslag van de laatste etappes hier naartoe.

Na Ostabat gingen we richting Lacarre. Het was een warme dag met
23 graden en een harde wind tegen.
Na 1200km was het dan zo ver: de eerste lekke band van de Wheelie!
We konden in eerste instantie het lek niet vinden en na oppompen, konden we nog door dus vooruit dan maar of in pelgrimstaal: Ultreia!
In Lacarre hebben we op een boerderij geslapen bij een mevrouw die voor haar 90-jarige moeder zorgt en daarnaast nog voor 3 geestelijk-/lichamelijk gehandicapten! Iedereen had zo zijn eigen ritme en eigen fauteuil maar ze kan ze geen seconde alleen laten dus heeft ze ook een B&B voor de `normale` contacten. Mooi werk van deze lieve vrouw!
Grappig was dat ze perfect amerikaans bleek te spreken omdat ze in Los Angeles opgegroeid was.

De volgende dag begon met het oppompen van de Wheelie-band en daarna konden we het laatste stukje naar St.-Jean-Pied-de-Port lopen.
Overal om ons heen hoorden we koeien-bellen die hier om de nekken van schapen zitten.
Gezellig geluid.
Bij het hotel aangekomen, zei de eigenaresse dat het hotel "vol" was. Toen we meldden dat we gereserveerd hadden, kregen we gewoon een kamer en bleek het hotel `s avonds, op ons na, helemaal leeg te zijn! En dat bleef de hele week zo. Ha, ha.

St.-Jean is een erg leuk stadje met veel hotels en restaurants. Ook is er een oude citadel, een oud riviertje, een oude kerk en een net zo oude weg waarover de pelgrims al 1000 jaar de stad doorlopen. Afgelopen jaar waren het er 36.000! Deze 36.000 mensen lopen dus allemaal, minimaal, 800km!
Voor ons is het een rustplaats om bij te komen, ons voor te bereiden op de bergen en om de spullen aan te vullen.
Zo hebben we de band geplakt, nieuwe buitenbandjes om de wielen laten zetten (dikke cross-banden van een kinderfiets), zijn we naar de kapper geweest en is de was weer gedaan.
Gisteren zijn Monique & Hans (vrienden van ons die in de Gers wonen) langsgekomen. Dat was dus gezellig bijkletsen en `de vragen van hun lijstje beantwoorden`.

Het is voor ons ook het moment om de reis door Frankrijk af te gaan sluiten. Het is een mooie tijd geweest (bijna 100 dagen voor Engeland en Frankrijk samen), we hebben prachtig loop-weer gehad,
in steenkoude huizen geslapen en warme ontmoetingen gehad met heel veel aardige mensen onderweg.
We blijven ons wel verbazen over het feit dat als je een fles wijn bestelt, je er een fles water bij krijgt maar geen glas extra. Je moet het blijkbaar om en om drinken?!
Ook het hoofdstuk `brood` is apart:
bij het diner krijg je zo veel brood als je wilt maar bij het ontbijt blijft het bij wat er in het mandje ligt; geen extra aanvulling maar goed, wij soppen het brood ook niet in onze koffie...
Iets dat nu duidelijk veranderd is, is het feit dat we in noord Frankrijk tourist waren totdat we vertelden dat we pelgrims zijn en in zuid Frankrijk is het precies andersom!
Daarnaast hebben we de Bretonners en de Basken (met hun zwarte baretten) leren kennen als `anders` dan de gemiddelde fransen in de tussenliggende gebieden. Ze zijn opener en internationaler. Vooral de regio van Bordeaux is erg frans (zelfbewust).
Wat we niet gaan missen zijn alle doorverbonden stekkers en snoertjes, de losse stopcontacten en gammele leidingen. Dat er hier niet regelmatig huizen afbranden is voor ons een raadsel. Ook op natte plaatsen als keukens en badkamers liggen gewoon verlengsnoeren en verloopstekkers...

Het is hier nu echt lente en we hopen dat dat bij jullie in Nederland ook zo is!
De temperatuur is 18 graden en warmer en er staan al veel struiken in bloei, veel bloemen bloeien en er is een explosie van vlindertjes tevoorschijn gekomen.

Morgen gaan we ons voorbereiden op de route de bergen in. Zaterdag nemen we nl de route van
Karel de Grote op weg naar Spanje.
We hebben geen idee hoe het in Spanje zit met internetcafés en wifi dus hoe regelmatig we van ons kunnen laten horen. We gaan het merken.
Dit verslag schrijven we bijvoorbeeld in de winkel "Direction Compostelle". Het is een goed uitgeruste outdoor winkel die net een maand open is en midden in St.-Jean is nl aan de Place Floquet nummer 1.
Zie ook www.directioncompostelle.com
Echt aan te raden om er even te gaan kijken als je hier bent.

Ook voor Spanje hebben we 100 dagen beschikbaar dus we doen het rustig aan (we komen tenslotte uit een héél vlak landje) en we blijven genieten van alles en iedereen om ons heen. Elke bocht brengt steeds weer iets nieuws.
Voor degenen die geïnteresseerd zijn in ons schema: we lopen nu een klein weekje voor op onze planning.

Prettig weekend en tot de volgende keer.
Leo & Jacq

www.jacquelineenleo.nl