Mirambeau

Hoe zag onze week er uit?
Dinsdag de 9e zijn we van Saintes naar Saint-Léger gelopen.
In Saintes waren we de dagen ervoor regelmatig langs een huis gelopen dat beveiligd werd door een gans. Die ging iedere keer vreselijk te keer.
Toen we de laatste keer echter met de Wheelie langs liepen, schrok 'ie zo dat hij geen geluid gemaakt heeft en meters achteruit liep! De Wheelie blijft indruk maken.
Onderweg hebben we een glaasje rosé gedronken (€1,10 terwijl een flesje cola €2,20 kost en de koffie €1,40!) in Berneuil. Het is leuk om te zien dat zo'n bar/tabac op deze koude dag vol zit met mensen die uitgebreid eten en drinken en daarna, in de auto, weer terug naar hun werk gaan!
's Avonds hoorden we dat er normaal gesproken 1x in de 10 jaar sneeuw valt maar dat dit nu al het 2e opeenvolgende jaar met sneeuw is.

Woensdag kregen we, op weg naar Pons, koffie aangeboden van iemand die 5 hard blaffende honden in zijn tuin had lopen. We hebben beleefd bedankt maar het gebaar was leuk...
Pons is een stadje dat heel veel met zijn aandeel in de pelgrimsroute doet; al vanaf de 12e-eeuw.
We hadden dus veel te zien.

Donderdag voerde de route ons over landweggetjes naar het plaatsje Chez Drillaud dat 10 inwoners heeft!
Door de bewolking konden we de zon niet zien maar de koude wind gaf feilloos aan waar het noorden was en was zo dus ons kompas. We hebben zelfs sneeuwbuien gehad; maar de sneeuw bleef gelukkig niet liggen.
We hebben overnacht op een boerderij waar ze paarden, ezels en 1 koe hadden.
Op de boerderij aten we met z'n 11-en dus het dorp verdubbelde bijna van aanwezigen.
We aten met de boer, zijn vrouw en 9 gasten waaronder 3 kleine kinderen.
Het eten startte tegen negenen en we kregen:
- kir met worstenbroodjes voor de open haard (het was er koud.... Lang leve de thermo-kleding!)
- aan tafel gingen we verder met soep
- vlees met rijst
- salade met kaas
- appeltaart met verse room
- cognac.
Dit alles natuurlijk met veel wijn want er werd weer niet zo veel gegeten maar wel veel gepraat en gedronken. En de kinderen deden, alcohol-vrij, prima mee. Dit alles voor €15,- de man.
Tijdens het eten zaten er buiten 3 wilde katten in het kozijn mee te kijken. Ze wilden absoluut niet binnen komen of aangehaald worden maar een stukje vlees ging er prima in (terwijl het buiten 4 graden vroor).
Het was een erg gezellige (en leerzame) avond waarbij de anderen allemaal zo aardig waren om langzaam te praten en regelmatig te checken of we het nog begrepen.
Het koude weer was een terugkomend item want het is de koudste winter in 25 jaar.
Verder werd verteld dat er, op het platteland, steeds meer ruilhandel voorkomt. Mede vanwege de recessie.

Vandaag zijn we naar Mirambeau gelopen en we zijn onderweg niemand tegen gekomen. Zalig!
Het was een koude dag maar gelukkig was de harde wind van gisteren gaan liggen.

Het blijft elke dag genieten: elke dag die vrijheid, een andere weg, andere mensen, ander eten en een ander bed.
Inmiddels zien we regelmatig campers, deze week m.n. omdat het hier vakantie was, maar ook eerder al.
De bomen en struiken zitten al dik in de knop dus als de temperatuur de volgende week beter wordt, zal alles snel uit gaan lopen.
Inmiddels merken we dat we in meer touristisch gebied komen want steeds meer mensen spreken engels; we zijn tenslotte minder dan 100 km ten noorden van Bordeaux.

Zoals jullie merken, genieten we nog steeds.
Prettig weekend allemaal en tot de volgende keer.