Saintes
Door: Jacqueline en Leo
Blijf op de hoogte en volg Leo en Jacqueline
06 Februari 2010 | Frankrijk, Saintes
Hallo! Geniet iedereen van het (vrije?) weekend?
Wij doen dat in Saintes; een 2000 jaar oude stad met veel Romeinse overblijfselen. We hebben er vandaag 6 uur in rondgelopen.
Hoezo "rustdag"!
Even over hoe we hier gekomen zijn.
Vanuit St.-Jean-d'Angély dachten we een korte route te hebben naar St.-Hilaire-de-Villefranche. Het was een route dwars door het platteland en daar werden de dorpen toch minder goed aangegeven dan wij nodig hadden. We hebben dus kilometers omgelopen! En toen we in het dorp aankwamen, bleek ons overnachtingsadres weer kilometers buíten het dorp te liggen.
's Avonds weer teruglopen naar het dorp om daar te gaan eten, zagen we niet meer zitten dus hebben we eerst boodschappen gedaan voor een 'diner op de kamer'.
Gisteren naar Saintes zijn we de route in het bos kwijtgeraakt. Dus uiteindelijk toch maar over de weg het laatste stukje naar de stad gelopen.
We zouden nog terugkomen op de vraag van Pauline of het nu vakantie of overleven is.
Als je het zo vraagt, is het vakantie maar... als ons gevraagd wordt of we op vakantie zijn dan ontkennen we dat. Dan zeggen we dat we pelgrims zijn naar Santiago. Je word natuurlijk ook als zodanig herkend en vaak al benoemd. Wat houdt dat dan in?
Voor ons betekent het dat je tijd vrijmaakt om alles achter je te laten om lopend naar Santiago te gaan.
Dit alles in een spirituele context waarbij je ook niet voorbij kunt gaan aan het Christelijke geloof.
Pelgrimswegen zijn tenslotte 1 van de pijlers van het Christelijke geloof en die onderhoud je door ze te lopen.
Is het dan helemaal geen vakantie? De eerste paar weken zeker, nu is het lopen meer 'dagelijks werk' en vervolgens kruip je steeds meer in de identiteit van een pelgrim.
Het doel is natuurlijk om aan te komen in Santiago maar de weg zelf is 1 lange bezinning.
Oude pelgrims-begrippen zoals "dankbaarheid" en "boetedoening" herkennen wij ook. Wat ging er goed en wat ging er minder goed?
We voelen ons bevoorrecht dat we dit in goede gezondheid kunnen doen. De aanleiding was tenslotte de longembolie van Jacq. !
Dinsdag gaan we weer op stap en wel richting Bordeaux. We gaan het wat rustiger aan doen omdat de etappes nu gemakkelijker opgesplitst kunnen worden (er zijn meer overnachtingsmogelijkheden open) en we de tijd hebben.
Nu er meerdere routes samengekomen zijn, zijn de mensen duidelijk meer op pelgrims ingesteld.
Prettige zondag nog en tot de volgende keer; wanneer dat dan ook zal zijn.
Wij doen dat in Saintes; een 2000 jaar oude stad met veel Romeinse overblijfselen. We hebben er vandaag 6 uur in rondgelopen.
Hoezo "rustdag"!
Even over hoe we hier gekomen zijn.
Vanuit St.-Jean-d'Angély dachten we een korte route te hebben naar St.-Hilaire-de-Villefranche. Het was een route dwars door het platteland en daar werden de dorpen toch minder goed aangegeven dan wij nodig hadden. We hebben dus kilometers omgelopen! En toen we in het dorp aankwamen, bleek ons overnachtingsadres weer kilometers buíten het dorp te liggen.
's Avonds weer teruglopen naar het dorp om daar te gaan eten, zagen we niet meer zitten dus hebben we eerst boodschappen gedaan voor een 'diner op de kamer'.
Gisteren naar Saintes zijn we de route in het bos kwijtgeraakt. Dus uiteindelijk toch maar over de weg het laatste stukje naar de stad gelopen.
We zouden nog terugkomen op de vraag van Pauline of het nu vakantie of overleven is.
Als je het zo vraagt, is het vakantie maar... als ons gevraagd wordt of we op vakantie zijn dan ontkennen we dat. Dan zeggen we dat we pelgrims zijn naar Santiago. Je word natuurlijk ook als zodanig herkend en vaak al benoemd. Wat houdt dat dan in?
Voor ons betekent het dat je tijd vrijmaakt om alles achter je te laten om lopend naar Santiago te gaan.
Dit alles in een spirituele context waarbij je ook niet voorbij kunt gaan aan het Christelijke geloof.
Pelgrimswegen zijn tenslotte 1 van de pijlers van het Christelijke geloof en die onderhoud je door ze te lopen.
Is het dan helemaal geen vakantie? De eerste paar weken zeker, nu is het lopen meer 'dagelijks werk' en vervolgens kruip je steeds meer in de identiteit van een pelgrim.
Het doel is natuurlijk om aan te komen in Santiago maar de weg zelf is 1 lange bezinning.
Oude pelgrims-begrippen zoals "dankbaarheid" en "boetedoening" herkennen wij ook. Wat ging er goed en wat ging er minder goed?
We voelen ons bevoorrecht dat we dit in goede gezondheid kunnen doen. De aanleiding was tenslotte de longembolie van Jacq. !
Dinsdag gaan we weer op stap en wel richting Bordeaux. We gaan het wat rustiger aan doen omdat de etappes nu gemakkelijker opgesplitst kunnen worden (er zijn meer overnachtingsmogelijkheden open) en we de tijd hebben.
Nu er meerdere routes samengekomen zijn, zijn de mensen duidelijk meer op pelgrims ingesteld.
Prettige zondag nog en tot de volgende keer; wanneer dat dan ook zal zijn.
-
08 Februari 2010 - 09:43
Albert En Francis:
Beste Pelgrims,
Kilometers maken jullie wel :)
Wij hebben wat dat betreft een rust weekend gehad. Vorig weekend naar Aachen geweest, met de nodige wandelkilometers. Na waterkoud gaan we nu weer naar ijskoud. Knuffel Albert&Francis -
08 Februari 2010 - 14:29
Joke:
Hallo Leo en Jacqueline,
Met veel plezier lees ik jullie avontuur! Tenslotte is het elke keer maar weer afwachten waar je terecht komt he!?
Jullie liepen dwars door het platteland.Is dat wel te doen met jullie aanhangkarretje?
Zoals jullie het beschrijven lijkt het een makkie maar hierover heb ik toch mijn twijfels.
Mijn man wil de tocht ook graag doen en hij wil dat ik mee ga maar ik twijfel erg.Door jullie word ik wel enthousiast gemaakt in elk geval.
Heel veel succes weer en tot gauw! -
08 Februari 2010 - 18:52
Pauline:
Leuk dat jullie zo uitgebreid uitgelegd hebben hoe het voelt om zo lang vrij te zijn.Ik was er echt benieuwd naar, want deze situatie is heel anders dan "gewoon" vrij zijn. Je hebt elke ochtend weer een vast doel, bent druk met overleven bezig, en toch dat heerlijke gevoel van vrijheid. Lijkt me heel bijzonder.Een kennis van me die 10 jaar jonger is dan ik heeft me beloofd dat we samen naar Santiago gaan lopen als hij met pensioen gaat; slim he, dan ben ik 75!Maar wie weet lukt het ook met een rollator. Hoezo Wheelie?
Het is hier weer bar koud vandaag en het schijnt weer te gaan sneeuwen. Ongelofelijk he? Nog nooit zoveel erwtensoep en boerenkool gegeten. groetjes en tot de volgende keer. Plien -
09 Februari 2010 - 18:24
Ineke:
Hoi Pelgrims,
Even een snel teken van leven; alles is hier uitsekend, gelukkig is de straat al een poosje zwart (= niet wit),maar de kou slaat nu wel weer toe.
Fijn om van jullie te lezen dat er een zeker "evenwicht" is ingetreden (mooi werkwoord vind ik zelf ;)!)in jullie dagelijkse bestaan. Bezinning is hopelijk rustgevend maar geeft misschien toch ook andere vergezichten naar de toekomst.
De waan van de dag in het hectische Almeerse bestaan (en dat van Leo heel ver daarbuiten) missen jullie denk ik niet.
Ik ben benieuwd of dit zo is!
Ik ga nu de waan van de dag van me afzingen met Clari, Rheinberger en Schutz. Voor een uurtje of twee dan :)
Liefs en kus,
Ineke -
10 Februari 2010 - 19:10
Ineke Alweer:
Iets te vroeg gejuicht; alles is weer wit.
Maar de versleten bezem is vervangen en een echte sneeuwschuiver heeft als nieuw element in ons huishouden intrede gedaan.
Hopelijk houdt het nu op en was dit een onzinnige aankoop.
A Dieu!
Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
