Weekendje vrij

Hallo trouwe lezers.

We zijn gisteren in Nantes aangekomen.
Na Blain (leuke stad trouwens) was het moeilijk om, op de officiële route, een overnachting te vinden halverwee de weg naar Nantes. Gelukkig wisten we dit en hebben we ons bij het Office de Tourisme gemeld. Met de hulp van de medewerkster hebben we een chambre d'hotes gevonden in Le Temple-de-Bretagne. Helemaal van de route af maar het slaapt wel beter in een bed dan onder een boom; zeker in de winter!
Vanuit Le Temple-de-Bretagne was het nog zo'n 30km lopen naar Nantes dus hebben we halverwege, in Sautron, een pizza-stop gemaakt. Volgens een fransman die ons aansprak voor de deur waar we stonden te wachten totdat het restaurant om 12.00 open ging, was het absoluut géén 'restaurant' want men bakt er alleen maar pizza's!

Het voordeel van vrijdag aankomen in het hotel was dat we een 'weekend-aanbieding' konden krijgen. Daar hebben we natuurlijk meteen ja op gezegd dus genieten we nu van een weekendje Nantes.
Sommige lezers denken dat we erg op ons schema vooruit lopen maar dat valt wel mee; hooguit een dag of 5. Deze dagen gaan we echt nog wel gebruiken. Denk aan een blessure of aan een stop als de zon echt door gaat komen in de lente!

Misschien is dit wel een goed moment om een overzicht van onze dagindeling te geven.
Afhankelijk van de afstand die we die dag willen gaan lopen, staan we vroeg (7.00) of laat (9.00) op en dan staan we een uurtje later buiten.
De avond er voor hebben we de route dan al gemaakt dus we kunnen meteen op zoek naar de juiste weg.
De eerste 3 uur lopen we met nauwelijks rust en dan is het lunch tijd. Meestal zoeken we een plekje op waar het lekker rustig staan / zitten is. We hebben altijd zelf eten bij ons in de vorm van brunch-repen e.d. Daarnaast heeft Leo 2 thermosflessen met water in zijn Wheelie dus daar redden we het wel mee.

Na de lunch is het meestal nog zo'n 2 uur verder lopen en dan zijn we op de eindbestemming van de dag.
Hetgeen nog wel eens kan betekenen dat het even zoeken is voordat je de sleutel van de gîte hebt of je boodschappen voor 's avonds binnen hebt.
Gaan we 's avonds ergens eten dan nemen we meestal het goedkoopste menu omdat dat, wonder boven wonder, meestal begint met een salade en dus het "groenst" is!
Gisteravond hebben we Turks gegeten en de eigenaar was de eerste fransman die niet wist wat
Saint Jacques was....

Tot nu toe hebben we dagelijks gebruik gemaakt van al onze soorten kleren: thermo-ondergoed, gewone wandel kleding en daar overheen onze regen kleding. Deze laatste niet zo zeer tegen de regen (die we nog nauwelijks gehad hebben) maar als isolerende laag en windstopper.
Verder is de muts heel essentieel en hebben we 1 (en Jacq zelfs 2) paar handschoenen aan.
Op deze manier hebben we het nog nooit koud of nat gehad tijdens het lopen.
Een ander essentieel deel van onze uitrusting is de Dazer. Het is een apparaatje dat een heel hoge piep afgeeft als je m indrukt. Wij horen het niet maar honden wel en die deinzen meteen enkele meters achteruit! (het werkt niet bij politie-honden en dove honden....)
Deze week liepen we langs een huis en toen schoten er 2 grote, witte herdershonden op ons af. Eén stond al op zijn achterpoten en met zijn voorpoten tegen het gammele gaas aan. Dit vertrouwden we niet dus daar was de Dazer en wég waren ze. Omdat Leo tegelijkertijd zijn wandelstok ophief en het slimme honden waren, was het bij hun 2e benadering al voldoende om alleen de stok op te tillen!

We gaan, na Nantes, Bretagne bijna verlaten maar we vonden het een leuke streek. Mensen die trots zijn op het Bretons zijn (plaatsnamen in 2 talen aangeven) en op hun producten. Ze maken zelfs een eigen Cola om de concurrentie met Pepsi aan te gaan (en het is nog lekker ook). Verder is het een streek waarin we veel leisteen gezien hebben; in de groeves en op de daken van huizen.

Toen we trouwens in Blain wakker werden van het klokgelui van de kerkklok moesten we denken aan het liedje van Vader Jacob (slaapt Gij nog!). Wat veel mensen niet weten is dat het een Jacobuslied is: de Jacobusgangers in de Middeleeuwen sliepen ook wel in de kerk. Zij moesten 's ochtends dan wel voor de eerste mis de kerk weer uit zijn dus was er alom verbazing als zij tegen die tijd nog lagen te slapen.

Een laatste feitje voor vandaag is dat de route vanuit Mont-Saint-Michel naar Santiago de Compostela de enige pelgrimsroute is die ook andersom gelopen werd en wordt. De route staat dus ook in beide richtingen aangegeven.

Marian en Volkert, alvast een hele prettige vakantie naar Santiago.
En Anton van den Bos: heel veel succes met je voorbereidingen en als je nog specifieke informatie wilt, zet je vragen dan op onze site want we willen je natuurlijk graag helpen waar we kunnen.
Wij gaan maandag weer op pad richting Saint-Jean-d'Angély (260km verderop).

Vriendelijke groeten,
Leo & Jacq.